- лӯндача
- [لوندچه]шакли тасғир ва навозишии лӯнда1. лӯндаи хурд2. маҷ. фарбеҳак, лӯндаяк
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
гиреҳ — [گره] 1. банд, уқда, ки дар натиҷаи бастани чизе пайдо мешавад: гиреҳ бастан, гиреҳро кушодан 2. кулӯлача ва лӯндачаҳое, ки дар решаи дарахтон пайдо мешавад 3. банд ва уқдаҳое, ки дар узви инсон ва ҳайвон мавҷуд аст; мафсил 4. чин, оҷинги пешонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғелак — [غيلک] 1. чизи гирдаи ғелон: санги ғелак 2. гӯшти кӯфта кулӯла кардашуда, ки дар угро ва баъзе таомҳои дигар андохта мепазанд; хамирро ғелак кардан аз хамир лӯндачаҳо сохтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лӯндаяк — [لونديک] ниг. лӯндача 2 … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сипурз — [سپرز] биол. яке аз аъзои дарунии бадан, ки лӯндачаҳои хунро ҳосил мекунад, испурч … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ